De periodes dat ik (Jaap) in Kajo-Keji ben, leef ik aardig ‘basic’. In het huisje waar ik verblijf is geen electriciteit of stromend water. ’s Avonds gebruik ik een lamp die is opgeladen met zonne-energie en ik was mezelf met water dat de dames van de keuken in een jerrycan bij me thuis bezorgen. Overdag laad ik m’n laptop op in m’n kantoortje bij de bibliotheek waar wel electricteit is (zonne-energie), zodat ik ‘m ’s avonds kan gebruiken. Verder eet ik mee met de staf van de school. Dat eten is beter dan wat de studenten krijgen, maar de keuze is zeer beperkt: meestal rijst of maispap met (vaak) bruine bonen en/of spinazie-achtige groente. Daarnaast een paar keer per week gebakken ei en soms vlees. Als we geluk hebben, is er twee keer per dag een uur internet en om te bellen moet ik naar een bepaalde plek op het terrein gaan, want daar heb ik bereik met m’n mobiel.

Ik vertel dit allemaal niet om bewondering te oogsten. Ik ben (opnieuw) tot de ontdekking gekomen dat simpel leven sterk is! Er is (voor mij) weinig te doen in Kajo-Keji en soms verveel ik me ook wel (laat ik het niet mooier maken dan het is). Maar toch, uiteindelijk is het niet verkeerd om weinig keuzes en weinig afleiding te hebben! Ik heb veel meer tijd om te reflecteren, te lezen en ik besteed meer tijd aan bijbellezen en gebed. Dat komt natuurlijk ook wel omdat ik alleen ben (zonder m’n gezin), maar het heeft zeker ook te maken met de eenvoudige levensstijl.

Meer tijd
U voelt hem al aankomen: hier hebben we een les te pakken! In Nederland (en het Westen in het algemeen) denken we dat hoe meer we kunnen kiezen, des te gelukkiger we worden. Meer tv-zenders, sneller internet, grotere supermarkt, luxere auto, meer kerken/gemeenten om uit te kiezen… en ga zo maar door. En eigenlijk weten we allemaal wel, dat het niet werkt. Ook met 150 tv-zenders kun je verveeld achter de tv zitten. En ook in Nederland heb je maar 24 uur in een dag. Met al die keuzes gaat veel tijd verloren. Tijd die we niet besteden aan vrienden en familie, aan God (!) of aan een goed boek.

Tegendraadser
Dit is geen pleidooi voor cultuurpessimisme of tegen ontwikkeling. Het is wel een uitdaging voor christenen (en anderen!) om wat tegendraadser te zijn en bewust te kiezen voor een simpeler leven. Want dat is op zichzelf al een getuigenis.