Groei na 30 jaar tranen

Geen Gideons hier: in de bureaula op onze kamer ligt naast de föhn een boek met ‘The teaching of Buddha’. Omdat we alleen maar de binnenkant van het hotel zien, zou je soms haast vergeten dat je in Thailand zit, maar dit maakt het weer even duidelijk. Bij de opening werd Thailand door een Thaise dominee het land van de glimlach genoemd en dat is ook zo: het personeel hier glimlacht meer dan het westerse gemiddelde!

Zending en kunst
Terug naar vrijdagavond. We kregen eerst een verhaal over ‘arts and mission’. Twee bevlogen sprekers maakten duidelijk dat je via kunst de diepte van het evangelie kunt communiceren. Kunst kan ons bepalen bij
1. datgene wat niet ‘nuttig’ is, maar wel waardevol (genade!);
2. het verhaalkarakter van ons leven (90% van de bijbel is verhalend of poetisch!) en
3. de zin van het leven.

Daarna was er een panel over vervolging en lijden. Ik noem expres geen namen of details, maar daarmee wordt het verslagje wat vager. Het was indrukwekkend om verhalen te horen uit Afrika, het Midden-Oosten en Azië. Een citaat om over na te denken: “Via het lijden wordt het kwade in deze wereld overwonnen”.

Tranen zaaien
Zaterdagmorgen gingen we door op ditzelfde onderwerp. We kregen 2 boeiende en relevante verhalen te horen over vervolging door iemand uit Azië en iemand uit het Midden-Oosten. Terugkerend onderwerp: we missen een theologie van het lijden in de kerk en in zending. De ‘bless me theology’ is wijdverspreid. Maar dit denken sluit lijden uit. Lijden hoort bij de navolging van Jezus. De broeder uit Azië stond ook stil bij de vervolging die je zelf kunt uitlokken door agressieve evangelisatie of door het negeren van de lokale gemeenschap. Mensen hebben vaak moeite met de verpakking, meer dan met de boodschap, zo zei deze spreker. We hoorden ook van de groei van de kerk in Noord-Afrika (waar een zendingsechtpaar 30 jaar werkte met als ‘resultaat’ 7 christenen. De groei van de kerk nu is voortgekomen uit de tranen van de mensen die 30 jaar gezaaid hebben). Verdrukking gaat vaak samen met groei, omdat het een totale afhankelijkheid van God teweeg brengt. Daarna kwamen we bij elkaar in kleine groepen met mensen vanuit allerlei continenten om door te praten over het thema. Ik had nog geen Ethiopiër ontdekt (ik heb 9 jaar in Ethiopië gewerkt), maar nu zat ik opeens naast een Ethiopische Amerikaan!

’s Middags ging ik weer naar de membercare-werkgroep. Daar hadden we het over de relatie tussen membercare en vervolging en verder over de structuur van een wereldwijd netwerk voor member care. Vanavond gaan we door met contextualisatie.