Kabaal in Kampala

In Kampala is het nooit stil. Ja, dat is natuurlijk een overdrijving, denkt u nu. Nou, misschien is het ergens in Kampala 1 minuut per dag een keer écht stil, maar dat is dan een uitzondering. Kampala is de plek waar we Desta & David ontmoeten als ze vakantie hebben. Omdat we een jaar in Kampala hebben gewoond, is het een redelijk bekende plek voor ons. Toch valt telkens weer op dat er altijd herrie is. U wilt wat voorbeelden horen? Die zijn er genoeg: een lokale disco (zo noemen ze die hier) met muziek tot diep in de nacht, een pinkstergemeente met langdurig gezang en een hele lange en luidruchtige preek, een bruiloft die doorgaat tot in de vroege uurtjes, een vrachtauto die zoveel lawaai maakt dat het klinkt alsof hij door je slaapkamer rijdt, een internaat waar de kinderen al om 4 uur in de morgen opstaan en laten horen dat ze wakker zijn… U bent wel een beetje overtuigd, denk ik zo.Aaaj

 

 

 

 

 

 

Stilte
Wat is het dan heerlijk om weer naar Kajo-Keji te gaan, waar de stilte als een koele bries het leven aangenaam maakt. Dat betekent: nog wel. Want ook in Kajo-Keji krijgen steeds meer mensen zonnepanelen of een aggregaat om stroom op te wekken. Prachtig natuurlijk, maar dat betekent dan weer wel dat ook daar de disco zich gaat laten horen, de pinkstergemeente z’n best doet en de  bruiloften een grotere geluidsverspreiding krijgen. Tot die tijd genieten we nog even van de rust in Kajo-Keji.