Dit is een wat ander bericht dan de eerdere (thematische) verhalen op deze website. Hierbij een update van onze situatie. We hopen nog een nieuwsbrief te laten verschijnen voordat we naar Afrika vertrekken, maar we willen nu alvast graag een aantal zaken met jullie delen. Als je daarvoor wilt danken en bidden, dan stellen we dat op prijs!
- Na de voorbereiding in Engeland hebben we nog een aantal trainingen in Nederland gedaan. We deden een 3-daagse veiligheidscursus in Soesterberg waarin o.a. allerlei situaties (agressie, kidnap, een ongeluk met een landmijn) nogal levensecht werden nagespeeld. Dat was intensief, maar zeker goed om te doen. Daarna hebben we bij het Hendrik Kraemer Instituut (HKI) in Utrecht nog een aantal dagen gevolgd. Via het HKI kwamen we in contact met mensen die de situatie in Zuid-Soedan goed kennen en daar hebben we veel van geleerd.
- We zijn ook op vakantie geweest! We zijn 2 weken met Desta en David naar Duitsland geweest. We hadden prachtig weer en het lukte ons vrij goed om er helemaal ‘uit’ te zijn. De 2e week was onze vriend Herman ook van de partij. We hadden ook het voorrecht om een paar dagen naar de UK te gaan om goede vrienden uit onze tijd in Ethiopië te ontmoeten. Simon & Lynn wonen nu in de buurt van Newcastle in Noord-Engeland. Het was geweldig om elkaar weer te zien na 5 jaar en we hadden veel bij te praten. We brachten ook een bezoekje aan Hadrian’s Wall, de Romeinse muur die van kust tot kust loopt.
- Tja, en dan een onderwerp dat ons op dit moment erg bezig houdt: het onderwijs voor Desta en David. Onze voorkeur gaat uit naar Rift Valley Academy, in Kenia, in de buurt van Nairobi. Daar hebben ze wel al plek voor David, maar Desta staat nog op de wachtlijst. Voor ons is het belangrijk dat de jongens allebei naar dezelfde school gaan. We zijn nu bezig met een alternatief plan, maar het is niet erg prettig dat dit nog niet rond is. We zijn er allemaal vrij rustig onder, maar we willen graag wat meer zekerheid.
- Een ander groot onderwerp was het kopen van het huis waar we nu nog in wonen. Dat leek er in eerste instantie goed uit te zien, maar later gingen toch alle deuren dicht. De financiële crisis heeft er (terecht) voor gezorgd dat banken zich strikt aan de regels houden. Het struikelblok in ons geval is dat we niet zelf in het huis gaan wonen en dat we naar het buitenland gaan. Dat ziet de bank als een te groot risico voor het onderpand. We hebben van alles geprobeerd, maar het is niet gelukt. Dat vinden we erg jammer en we hebben het er ook erg moeilijk mee gehad, maar nu hebben we er ook wel weer vrede mee. We hebben ons al weer ingeschreven voor een huurhuis in Ede en we kunnen inschrijvingsduur opbouwen terwijl we in het buitenland wonen. Inmiddels hebben we gehoord dat de volgende huurders vluchtelingen zijn. Er wordt gezorgd dat de woning is ingericht voor deze mensen die met niets komen. Dit betekent dat we veel spullen kunnen achterlaten in het huis. Dit helpt ons én hen!
- Hoe gaat het met de boys? Over het algemeen goed! Desta en David hebben wel zin in het nieuwe avontuur. Zij hebben veel ‘afscheidsmomenten’ gehad (van school en vrienden) en we bereiden ons nu samen voor op de volgende fase. Voor Joel en Jesse is het niet altijd gemakkelijk zich voor te stellen hoe het zal zijn zonder ouders in Nederland. Ze zijn allebei druk met vakantie en vakantiewerk. We proberen nog extra van elkaar te genieten in deze laatste weken!
- De laatste fase is ingegaan! We zijn druk met inpakken, afscheid nemen en regelen. Dit is een apart tijd: het bekende laten we achter en we gaan het onbekende tegemoet. Juist nu ervaren we dat onze hemelse Vader erbij is, dat Hij ons begeleidt bij elke stap (Ps. 121).