We zijn nu een paar dagen in Kampala en we hebben de indruk dat we hier een nieuw technologisch tijdperk ingestapt zijn. Onze ervaringen van meer dan 5 jaar geleden in Ethiopië verbleken als het om technologie gaat bij wat we hier zien en ervaren. Je struikelt over het aanbod van simkaarten voor mobiele telefoons en ze zijn gemakkelijker te krijgen dan brood.

Twee voorbeelden van vandaag: de Oegandese hulp hier in het guesthouse waar we verblijven staat in de keuken te koken met een laptop open bij Facebook. Dat ziet er heel bijzonder uit (en het eten is nog lekker ook!).
Het 2e beeld is me helemaal bijgebleven. Vandaag gingen we per taxibusje de stad in. Wat een drukte! We kwamen trouwens ook langs een spandoek waarop aartsbisschop Rowan Williams werd welkom geheten voor de grote Anglicaanse bisschoppenconferentie van deze week.
Maar goed, toen we over straat liepen, passeerden we veel bedelaars. Een duidelijk gehandicapte bedelaar op een kleedje op de stoep had echter weinig oog voor de voorbijgangers die hem een dagloon zouden kunnen geven, want hij was druk in de weer met… z’n mobieltje! Tja, waarom ook niet. Is het recht op een mobiel eigenlijk al opgenomen in de lijst van fundamentele mensenrechten?